Not so long ago, I’ve eventually decided to dive into the world of microservices. I did look for an opportunity to make use of this architectural pattern for quite some time and finally was able to do so. After 3 months of trying out the new things and learning stuff mostly on my own (the hard way) I believe it’s a good time to share some of my experience. I have no doubts that at some point in the future when I look back at this post I might be like – “oh God, what was I thinking back then, it’s so wro...

Choosing a service bus that meets our demands is a crucial part when developing a distributed system. There are many services to choose from like MSMQ, Azure Service Bus or RabbitMQ and even more frameworks that you can use in your projects as an additional layer of abstraction that makes your coding much easier when it comes to dealing with the specific service bus implementation. In this article, I’d like to present how to use the RabbitMQ in .NET Core with the help of really nice RawRabbit library.

Simulating microservices using F# and Suave.io Posted on by Michal Franc I have this small hobby project called Overseer. It is a tool used to debug and troubleshoot microservices. I was planning to use it in production, but because that is the only prototype. I decided to use it with simulated services. This way it will be a lot easier to create many different ‘test’ scenarios. The current solution for spawning those ‘tests services’ is implemented in Suave.io and F#. Why these technologies? I just ...

W poprzednim wpisie pokazałem, w jaki sposób możemy zaprojektować obsługę błędów. Jak widać mamy do dyspozycji sporo opcji. Z punktu widzenia AKKA.NET nie jest to jednak tak skomplikowane. Wystarczy przeładować jedną metodę i zwrócić odpowiedni obiekt. Tak jak w poprzednim wpisie będziemy testować kod na następującym “systemie”: Dla przypomnienia nasz ApplicationUserActor wygląda następująco: public class ApplicationUserActor : UntypedActo...

Dzisiaj zacząłem pisać post o hierarchii aktorów. Jest to bardzo ważny element w celu osiągnięcia skalowalności i dobrej obsługi błędów (np. poprzez izolacje wadliwych aktorów). W połowie jednak stwierdziłem, że najpierw wypada napisać krótki wpis o zdarzeniach (hooks), jakie możemy zdefiniować w AKKA. Pozwoli nam to potem lepiej zrozumieć przepływ informacji w hierarchiach aktorów. Każdy aktor, może znajdować się w następujących etapach...

Zanim będę kontynuował serię o AKKA.NET, warto zapoznać się z podstawami programowania reaktywnego. Pozwoli to później zrozumieć, w jaki sposób AKKA.NET implementuje założenia programowania reaktywnego. Dzisiaj zatem przedstawię tzw. “The Reactive Manifesto”, którego pełną treść można znaleźć tutaj. Moim zdaniem jednak, manifest może wydawać się trochę skomplikowany i dlatego zdecydowałem się wyjaśnić to po swojemu.

W ostatnim wpisie przedstawiłem zasadę działania modelu aktor. Zachęcam do przeczytania poprzedniego wpisu ponieważ dzisiaj skupię się na przykładzie, a nie podstawach teoretycznych. Jeśli poprzedni wpis nie był do końca zrozumiały, zachęcam do przeanalizowania przykładu z tego wpisu i potem powrócenia do poprzedniego postu – wtedy myślę, że wiele zagadnień będzie prostsze w zrozumieniu.

Coraz więcej API dostarcza asynchroniczne wersje metod. Niektóre z nich, idą o krok dalej i w ogóle nie posiadają synchronicznej wersji. Załóżmy, że zewnętrzna biblioteka ma następującą metodę: async Task

Tworząc nowe zadania (wątki) za pomocą TPL, możemy przekazać parametry AttachedToParent lub DenyChildAttach. Określają one, czy wątek powinien być podłączony do rodzica czy nie. W dzisiejszym wpisie postaram wyjaśnić się, czym one różnią się. Parametry definiują relację wątku z nadrzędnym wątkiem. Jeśli wątek A, tworzy kolejny wątek B, wtedy za pomocą powyższych wartości możemy określić relacje wątku B z A. Spróbujmy zatem wyjaśnić jak ta relacja wpływa na...

O usługach REST, które dzisiaj są wszechobecne pisałem już wiele razy np. tutaj.  Dzisiaj chciałbym napisać krótkie podsumowanie w formie porad i antywzorców. Zaczynamy: 1. Nigdy nie używaj czasowników w URI. Przykład błędnych linków: GET: localhost\persons\1\UpdateEmail?email=’…’ Jedynym dozwolonym czasownikiem w adresie to HTTP verb. Całość linku to nic innego jak hierarchia zasobów. Poprawna aktualizacja adresu email może wyglądać zatem następująco: PUT: localhost\persons\1\email Metoda PUT ozn...