Po moim ostatnim poście dostałem maila z dość ciekawym pytaniem dotyczącym zapisywania klasy Money w bazie danych. Pytanie brzmi następująco: […]mam pytanie, którego nie było w temacie, co prawda nie tego dotyczyło, ale może mogę uzyskać wskazówkę, pomoc co w przypadku zapisania takiej struktury do bazy, np wykorzystując EF ? EF domyślnie nie wspiera struct, dlatego mam pytanie, jak to dobrze i prawidłowo zapisywać do bazy ? Jakas podpowiedz ?

Dzisiaj zacząłem pisać post o hierarchii aktorów. Jest to bardzo ważny element w celu osiągnięcia skalowalności i dobrej obsługi błędów (np. poprzez izolacje wadliwych aktorów). W połowie jednak stwierdziłem, że najpierw wypada napisać krótki wpis o zdarzeniach (hooks), jakie możemy zdefiniować w AKKA. Pozwoli nam to potem lepiej zrozumieć przepływ informacji w hierarchiach aktorów. Każdy aktor, może znajdować się w następujących etapach...

Zanim będę kontynuował serię o AKKA.NET, warto zapoznać się z podstawami programowania reaktywnego. Pozwoli to później zrozumieć, w jaki sposób AKKA.NET implementuje założenia programowania reaktywnego. Dzisiaj zatem przedstawię tzw. “The Reactive Manifesto”, którego pełną treść można znaleźć tutaj. Moim zdaniem jednak, manifest może wydawać się trochę skomplikowany i dlatego zdecydowałem się wyjaśnić to po swojemu.

Aktor jest modelem budowania aplikacji wielowątkowych. Powstał w celu ułatwienia synchronizacji między różnymi wątkami. Programiści piszący aplikacje wielowątkowe zwykle korzystają z klasycznych blokad (lock) w celu opisania sekcji krytycznej. W wielu sytuacjach jest to najlepszy i najprostszy sposób. Niestety dla dużych i skomplikowanych systemów, utrzymywanie takiego kodu jest bardzo trudne, mozolne i niezwykłe podatne na powstanie deadlock lub livelock.

BlockingCollection jest specjalną kolekcją danych, przygotowaną do implementacji wzorca producent-konsument. Nakład pracy do implementacji tego wzorca jest minimalny z BlockingCollection. Nie musimy martwić się o synchronizację, sekcję krytyczną czy deadlock. Zacznijmy od razu od przykładu. Producent będzie wyglądać następująco...

Nie jest to pierwszy wpis o SpecFlow i podstawy framework’a znajdziecie oczywiście  w archiwum. W SpecFlow można definiować tzw. “Scenario outline”, które służą jako szablony dla testów. Oczywiście data-driven testing nie powinno być nadużywane i w szczególności dla acceptance tests nie ma to wielkiego sensu. SpecFlow jest często używany dla testów systemowych i UI, gdzie nie testujemy wszystkich możliwych kombinacji danych wejściowych. Czasami jednak chcemy mieć bardziej sparametryzowany zestaw testów...

Dzisiaj ostatnia warstwa modelu, która zdecydowanie często jest pomijana w implementacjach REST. Moim zdaniem, w przypadku publicznych API jest bardzo ważna, szczególnie w środowisku mikro-serwisów, gdzie nawigacja jest utrudniona ze względu na liczbę usług. HATEOAS to skrót od Hypertext As The Engine Of Application State. Mechanizm dostarcza możliwość nawigacji przez zasoby bez wiedzy o konkretnych adresach URL.  Załóżmy, że mamy bazę klientów w systemie i możemy w niej:Wylistować listę klientów.Zwróci...

Martin Fowler, kilka lat temu pisał o tzw. Richardson maturity model, którego autorem jest tak naprawdę Leonard Richardson. Groźnie brzmiąca nazwa, jak zwykle nie opisuje nic bardzo skomplikowanego. Nie mniej jednak, model ten doskonale opisuje założenia usług RESTful. W zasadzie nie ma framework’ów, które wymuszałyby poprawną implementację REST, stąd niezbędne jest zrozumienie jakie są założenia tych usług. Programiści zbyt często luźno interpretują pojęcie REST. Moim zdaniem, w momencie, gdy REST wchod...

Największa zaleta mikro-serwisów, a mianowicie pojedyncza odpowiedzialność, często bywa również problemem, a raczej wyzwaniem. Załóżmy, że nasz system ma następujący mikro-usługi:CustomerService – podstawowe informacje o klientach AddressService – wyszukiwarka adresów CreditCardDetails – dane o kartach Nie chce wymieniać tutaj długiej listy, ale wyobraźmy sobie...

by MJ Prototype design pattern. You should use it whenever you need to clone model classes. A simple example is when you have 1000 clients and you need to provide them invoices. Then, you only need to change e,g, names, surnames and total amount – you don’t need to create another invoice from the beginning. Again, the same situation is when your class is a parent for other classes – in this situation, it is not easy to create new – you should clone existing instance and then try to modify it. Here is a...