Domain Driven Design (DDD) zostało zdefiniowane przez Erica Evansa w jego książce Domain-Driven Design: Tackling Complexity in the Heart of Software wydanej w 2003 roku. DDD nie jest metodyką tworzenia kodu, a definiowaniem komunikacji (połączeń) pomiędzy obiektami.

Encja pobrana z bazy za pomocą EntityFramework może mieć jeden z następujących stanów: Added - encja jest śledzona przez kontekst, ale nie istnieje w bazie danych Unchanged - encja jest śledzona przez kontekst oraz istnieje w bazie danych. Wartości pól są takie same w bazie jak i obiekcie (nie dokonano żadnych zmian).Modified - encja jest śledzona przez kontekst, istnieje w bazie danych. Dokonano zmian w jej polach Deleted - encja jest śledzona przez kontekst i istnieje w bazie danych. Została jednak ozn...

Łapanie wyjątków w metodzie asynchronicznej nie jest niczym skomplikowanym. Należy tylko pamiętać o tym, iż mamy do czynienia z różnymi możliwymi scenariuszami wyjątków. Metoda oznaczona słowem kluczowym async zawiera przeważnie jedną lub więcej wywołań metod ze słowem kluczowym await. Await stoi przed metodą zwracającą typ Task. Pierwsza zasada to ta, iż await nie może się pojawić się w bloku catch lub finally.

Nietypowo, na początek trochę kodu. Co czyni powyższą metodę asynchroniczną? Sygnatura metody zawiera słowo kluczowe async, nazwa metody zawiera przyrostek Async, typ zwracany to: Task(TResult), Task lub void, metoda zawiera przynajmniej jedno słowo kluczowe await.

Jak często zdarza się, że szukamy jakiejś opcji w IDE i nie możemy znaleźć miejsca w którym się ona znajduje? IDE jakim jest VS przez lata ewolucji rozrosło się do tak dużych rozmiarów, że znalezienie odpowiedniej funkcjonalności może zająć całkiem sporo czasu. Microsoft zauważył ten problem i w nowym VS 2012 wprowadził Quick Launch...

Visual Studio to potężne narzędzie i tak na dobrą sprawę ciężko wykorzystać wiele z możliwości dostarczonych przez projektantów Microsoftu. Spora grupka programistów ogranicza się do podstawowego zakresu funkcji - Solution Explorerem>, IntelliSense i ewentualne prostego debugowania. Tymczasem liczba opcji dostępnych w tym IDE jest porażająca. Sam często odkrywam nowe funkcje przez przypadek, lub wynajduję ich opis w Internecie. Po jakimś czasie zastanawiam się tylko, jak mogłem wcześniej programować bez ...

O dwóch sposobach inicjalizacji właściwości obiektu pisałem już tutaj. Dziś chciałbym pokazać jak zainicjalizować kolekcję używając “nowego” mechanizmu wprowadzonego w C# 3.0. Z poprzedniego post’a wiadomo, że właściwości można ustawiać tak:internalclass Person { public Person() { } public List

Platforma .NET pozwala na definiowanie metadanych, czyli pewnych informacji opisujących różne elementy kodu. Funkcjonalność ta realizowana jest poprzez atrybuty. Atrybuty używane mogą być do opisu takich elementów jak klasy, metody, zdarzenia, pola, właściwości oraz wielu innych. Oprócz szeregu zdefiniowanych atrybutów mamy możliwość tworzenia własnych.

O interfejsach napisano już wiele artykułów. Postaram się dlatego podejść do tego zagadnienia od innej strony. Na początek pytanie: czym różni się metoda wirtualna od implementacji metody z interfejsu? Mogło by się zdawać, że są to bardzo podobne operacje.

Artykułów na temat Garbage Collector zostało napisanych już wiele. Dlatego nie będę przedstawiać dokładnie zasady jego działania, a raczej praktyczne wskazówki implementacji finalizerów i wzorca IDisposable.