Mój poprzedni post dotyczył uwierzytelniania za pomocą Json Web Token w ASP.Net Core 1.1, jednak niedawno wyszedł .NET Core 2.0 i sposób użycia JWT jest już troszkę inny. Zanim przejdę do opisania tych zmian, najpierw parę słów o .NET Core 2.0. Przede wszystkim nowy .NET Core jest dużo szybszy od swojego poprzednika, teraz jest w stanie obsłużyć aż 20 tysięcy requestów na minutę. Olbrzymim plusem jest również zwiększona ilość dostępnych paczek dostępnych na nuget.org. W nowsz...

ConnectionManagement is a property found in app.config that allows to put a limit on number of connections to a specific host at tcp level. This affects http calls, every one of these need estabilished tcp connection “underneath”, client needs to reuse or open a new port to listen for the response fr...

Siemanko W dzisiejszym poście pragnę nieco przybliżyć temat automatycznych testów end2end i pokazać przykładowy teścik. Jak wszyscy pracujący m.in. przy webie wiemy, że ostateczne testy wykonują zazwyczaj ludzie klikając myszką i stukając w klawiaturę. Bez względu na fakt pokrycia kodu testami jednostkowymi, które przed r...

Dzisiejszy post dotyczy logowania używającego Json Web Token.  Mechanizm logowania polega na wygenerowaniu niepowtarzalnego tokena, na podstawie którego użytkownik może zostać zidentyfikowany. Następnie, przy innych wykonywanych requestach do API jest weryfikowana poprawność tokena, który otwiera dostęp do pozostałych funkcjonalności danego systemu. Celem jwt jest potwierdzenie, że dane zostały wysłane z prawdziwego, prawidłowego źródła. Skoro już wiadomo, jak przebiega schema...

/ mkurpinski Ostatnio w projekcie tworzonym podczas praktyk spotkaliśmy się z wymaganiem, aby po trzech nieudanych próbach logowania pojawiała się reCaptcha, której poprawne wypełnienie umożliwia przeprowadzenie kolejnej próby. Po krótkim research’u na temat sposobu rozpoznawania użytkownika wybór padł na przypisywaniu do IP ilości niepoprawnych prób logowania. Z kilku możliwych sposobów przechowywania takiej informacji, postanowiliśmy wybrać in-memory caching. In-memory caching jest najprostszą we...

This post explores various approaches to concurrent requests limit.

Zacząłem ostatnio pracować nad aplikacją do certyfikowania sędziów dla Polskiej Ligi Quidditcha. Postanowiłem napisać ją w F# i Suave, mając na celu zrobić jak najlepszą robotę pod względem bezpieczeństwa. Postanowiłem zaimplementować swój własny system sesji, który jest prostszy od gotowego w Suave.

JavaScript varami żyje. Zmienne tam są wszędzie i są niemal wszystkim. Jako zmienną możemy zadeklarować liczbę, napis, a nawet funkcję. Do tego oczywiście dojdziemy (i wtedy będzie naprawdę ciekawie), ale dobrze by było poznać podstawy deklaracji, czasu i zakresu życia takich zmiennych.

Notyfikacje podbijają nasze urządzenia – aplikacje na telefony zasypują nas nimi codziennie, a strony internetowe coraz częściej proszą o umożliwienie im wypychania aktualizacji w formie notyfikacji. Chcąc iść z duchem czasu, można podobne rozwiązanie zaproponować klientom korzystającym z SharePoint. W tym celu posłużymy się językiem JavaScript.

Niedawno pisaliśmy na naszym blogu o PWA, czyli nowej fali aplikacji webowych które sposobem działania przypominają to, co znamy z natywnych aplikacji mobilnych. Jednym z najczęściej przewijających się punktów dotyczących PWA jest wsparcie dla trybu offline i odporność takiej aplikacji na wahania sieci. Brzmi nieźle, ale jakie korzyści w praktyce możemy zaoferować naszym użytkownikom dodając do naszej aplikacji możliwość korzystania z niej bez połączenia z Internetem?