Stało się! Stworzyłem swój własny schemat kolorów do Visual Studio. Niby nic takiego… a jadenak! Do tej pory korzystałem ze stylu Son of obsidian i najbardziej wkurzało mnie to, że zaznaczenie linii było prawie niewidoczne. I chyba to zdecydowało. Schemat stworzyłem przy użyciu StudioStyles (polecam).

Jeśli ktoś czytał moje poprzednie posty na temat MVVMa to z pewnością wie, że jednym z plusów jego stosowania jest możliwość odseparowania(w mniejszym lub większym zakresie) pracy programisty od pracy osoby odpowiedzialnej za design aplikacji. Oczywiście tak mówi teoria i często programista sam musi opracować wygląd okna aplikacji (no ale takie jest już życie). Wyobraźmy więc sobie, że dostaliśmy wytyczne jak ma wyglądać okno (takie a takie przyciski, tutaj grid, jakiś checkbox, szerokość elementu ...

Siedzę sobie i integruję można by rzec. Integruję swoją aplikację z API serwisu furgonetka.pl. Ogólnie rozwiązanie zajebiste, żądania ładnie idą po http, odpowiedzi dostaję w pięknych jsonach. Wszystko idealnie. Tylko dlaczego dokumentacja do tego API jest tak ogólnikowa? Tak bardzo zrobiona po łebkach? Dlaczego za każdym razem trzeba się wszystkiego domyślać?

Chyba każdy programista piszący w C# usłyszał kiedyś (najczęściej na rozmowie kwalifikacyjnej) pytanie o typy danych występujących w tym języku. Naturalną odpowiedzią są typy wartościowe i typy referencyjne (taka nierozłączna para bliźniąt), mówimy jakie są różnice pomiędzy nimi, mówimy mądre zdania o stosie i o stercie. Czasem dostajemy “podchwytliwe” pytanie w stylu: String to typ referencyjny czy wartościowy? String to jest przechowywany na stosie czy na stercie? Tablica intów to typ refer...