Artykułów na temat Garbage Collector zostało napisanych już wiele. Dlatego nie będę przedstawiać dokładnie zasady jego działania, a raczej praktyczne wskazówki implementacji finalizerów i wzorca IDisposable.
Funkcja GetHashCode używana jest tylko i wyłącznie w przypadku korzystania z kolekcji typu klucz wartość jak HashSet lub Dictionary. Funkcja ta nie jest tak oczywista jak się to zdaje i napisanie poprawnej jej wersji sprawia wiele problemów.
Tworząc własny typ w większości przypadków definiujemy także dla niego funkcje równości. Mało kto wie jednak że C# oferuje aż 4 takie funkcje.
Jeżeli korzystamy z najnowszego Visual Studio 2012 Windows Desktop możemy się rozczarować gdy zamiast dobrze znanego okienka dostaniemy irytujące modalne okienko.
W LINQ mamy dwie metody First() oraz Single(). Obie metody zwracają po jednym rekordzie. Jaka jest więc między nimi różnica? Zobaczmy na kawałek kodu i jego reprezentację w bazie MS SQL.
Extension Methods można wykorzystać nie tylko do dodawania metod do istniejących klas, ale także jako najprostszy mechanizm mapujący. Nie musimy tworzyć całej biblioteki do mapowania, wystarczy dodać do klasy odpowiednią metodę np. Map.
Temat poświęcony jest zagadnieniu definiowania własnych funkcji w modelu koncepcyjnym Entity Framework oraz ich wykorzystania w zapytaniach LINQ to Entities.
Opis w jaki sposób TeamCity może automatycznie zmieniać wersję aplikacji w pliku AssemblyInfo.cs
Przy korzystaniu z nHibernete'a czasem zachodzi potrzeba, aby prócz tabel, które są mapowane z obiektów mieć jakieś dodatkowe. Ja ostatnio miałem taką potrzebę w związku z Quartz.NET, który ma możliwość przechowywania swoich triggerów i akcji w bazie w przypadku, gdy powinny przeżyć restart puli aplikacji.
Dzięki temu mechanizmowi można tak jakby dodać metodę do klasy bez modyfikacji tej klasy (np. do już skompilowanej dll’ki). Implementacja krok po kroku...
W dzisiejszym wpisie pokażę w jaki sposób za pośrednictwem Entity Framework możemy wywoływać procedury składowane zwracające wyniki w postaci wartości skalarnej lub poprzez parametr wyjściowy.
Ten wpis o optymistycznym tytule to tylko informacja dla osób, które ostatni miesiąc przespały w jaskini :) Visual Studio 2012 zostało wypuszczone w programistyczną dzicz i od dziś jest dostępne publicznie. Jeśli ktoś jeszcze nie miał okazji się nim pobawić (osoby mające subskrypcję MSDN mogły zatopić swe zęby już miesiąc temu) powinien spróbować bo, pomijając kilka rewolucyjnych (i dyskusyjnych) zmian, uważam, że ta wersja będzie miała dobre opinie podobnie do wersji 2008.
Do niedawna nie miałem pojęcia o czymś takim jak NDepend. Co prawda szperając po sieci raz na jakiś czas trafiałem na informacje o metrykach, ale jakoś niespecjalnie mnie to pociągało, ani nie odczuwałem potrzeby, aby „szukać dziury w całym” czyli we własnym kodzie. Zakładałem, że jest wystarczająco prawidłowy, a ja nie mam aż tyle czasu, aby cyzelować go do perfekcyjnej postaci. Sytuacja zmieniła się, kiedy niedawno nadarzyła się okazja zostania obdarowanym właśnie ta aplikacją...
Często słyszy się, że programiści powinni pisać kod, który nie będzie silnie zależeć od pozostałych elementów. Dobrze jakby był oparty na interfejsach, a klasy oraz metody nie były zbyt duże aby dało się go łatwo ogarnąć i zrozumieć. W ogóle - ma być cud-miód. Pytanie tylko jak tego dokonać nie zaprzęgając zbyt wielkich zasobów ludzkich do sprawdzania tego wszystkiego "ręcznie"? Z pomocą tu przychodzi NDepend - narzędzie do statycznej analizy kodu.
Pisane przez nas "biblioteki wielokrotnego użytku" mogą (a nawet: powinny być?) konfigurowalne. Konfiguracja musi być oczywiście rozprowadzana wraz z aplikacją korzystającą z takich bibliotek, więc obowiązkiem programisty aplikacji jest dołączenie do *config odpowiednich wpisów.
Implementując w danej klasie kilka interfejsów możemy spotkać się z sytuacją, w której różne interfejsy będą posiadały składowe o tych samych nazwach. A co jeżeli metoda jednego z interfejsów ma inne przeznaczenie niż metoda innego i ich kod powinien być różny? Rozwiązaniem tego problemu jest jawna implementacja interfejsów.
Sztuka programowania 3804 dni, 20 godzin, 55 minut temu 101 źrodło rozwiń
W tym wpisie zajmę się omówieniem polecenia yield, udostępnionego w wersji 2.0 języka C#. Do czego służy ta instrukcja? Dzięki niej możemy tworzyć tzw. leniwe kolekcje, do których poszczególne elementy dodawane są dopiero w momencie zgłoszenia na nie zapotrzebowania. Żeby zaprezentować działanie polecenia yield, najpierw zobaczmy standardowy sposób tworzenia kolekcji.
Zapewne każdy zna podstawowe gesty ekranów dotykowych. Wiemy też, że każdy telefon z Windows Phone 7 musi spełniać kilka podstawowych wymagań w tej dziedzinie (np. obsługa co najmniej 4 punktów dotyku). Co więcej, w SDK (dokładnie w XNA Framework) znajdziemy wbudowana obsługę pewnych gestów (np. Tap, FreeDrag, DoubleTap, Vertical/HorizontalDrag, Pinch itd). Ale jeśli to dla nas za mało to zakłwsze możemy “zejść” na niższy poziom API i tworzyć własne gesty.
Mobile development 3817 dni, 17 godzin, 18 minut temu 45 źrodło rozwiń
Windows Phone jako jedyna platforma umożliwia tworzenie aplikacji z tzw. Trial‘em. Wiem, ktoś może powiedzieć, że przecież w AppStore czy Android Market też są aplikacje płatne i darmowe. Czym więc różni się Windows Phone? Tym, że możemy stworzyć jedną aplikację, która będzie jednocześnie wersją Trial i pełną, a Windows Phone Marketplace automatycznie zadba o procedurę kupna i podniesienia wersji z darmowej na pełną. W tym poście opiszę moje podejście do tego tematu.
Mobile development 3817 dni, 17 godzin, 18 minut temu 71 źrodło rozwiń
W dzisiejszym temacie poruszę pewien problem na jaki można natknąć się podczas używania kolekcji obiektów typu wartościowego. Aby pokazać o co dokładnie chodzi zacznijmy od zdefiniowania przykładowej klasy opisującej prostokąt.
Sztuka programowania 3819 dni, 3 godziny, 21 minut temu 320 źrodło rozwiń