Pracując z kontenerami Dependency Injection bardzo często dochodzi to sytuacji, gdy kod konfiguracji takiego kontenera bardzo się rozrasta. W szczególności, gdy korzystamy z biblioteki, która nie wspiera autorejestracji (przez dłuższy czas w jeden z aplikacji WPF wykorzystywałem Unity, gdzie trzeba było każdy typ zarejestrować ręcznie w kontenerze), przez co klasa konfiguracji może zawierać dziesiątki, jak i nie setki linii kod. Na szczęście Autofac, którego wykorzystuje o...