Przyszedł czas na opisanie najbardziej złożonego wzorca warstwy biznesowej – modelu domeny (DM). Jeśli nie znacie dobrze wzorca opisanego w poprzednich postach (aktywny rekord) nie zaczynajcie nawet próbować zrozumieć DM ponieważ jest on po prostu rozszerzeniem AR. Na początek kilka faktów. DM jest wzorcem w pełni obiektowym, wykorzystującym wszelkie dobrodziejstwa programowania obiektowego (dziedziczenie, polimorfizm itp.). DM w przeciwieństwie do AR nie jest wzorcem zorientowanym na bazę danych. Scen...
Strona głównaUżytkownik
pzielinski | użytkownik
Architektura 5359 dni, 15 godzin, 26 minut temu 202 źrodło rozwiń
Dzisiaj krótki post o wsparciu narzędzi ORM (konkretnie EF) da wzorca aktywny rekord. Tak naprawdę to co generuje nam EF jest już aktywnym rekordem. Wystarczy tylko uzupełnić wygenerowane klasy o logikę biznesową ponieważ w przeciwnym wypadku będzie to tylko czysta warstwa dostępu do danych. Załóżmy, że mamy już wygenerowany jakiś diagram encji EF.Na tą chwile mamy wyłącznie zaimplementowaną (a raczej wygenerowaną) warstwę dostępu do danych. W celu dodawania właściwej logiki biznesowej, należy stworzy...
Architektura 5357 dni, 6 godzin, 35 minut temu 82 źrodło rozwiń
Dzisiaj przyszedł czas na pierwszy wzorzec obiektowy – aktywny rekord(AR). Zaczynamy od diagramu klas: W przeciwieństwie do poprzednich wzorców, każda klasa definiuje fragment logiki biznesowej. Obiekty klas występują w relacji jeden do jednego względem wierszy w tabeli. Klasa Order będzie zawierała zatem logikę dla konkretnego zamówienia a nie dla zbioru zamówień. Klasy tworzymy zwykle dla każdej tabeli z bazy danych a ich instancje jak już wspomniałem dla każdego przetwarzanego wiersza. Warto po...
Architektura 5359 dni, 1 godzinę, 15 minut temu 168 źrodło rozwiń
Moduł tabeli (TM – table module) jest również wzorcem proceduralnym (podobnie jak TS). Rozwiązuje jednak podstawowy problem TS – brak zdefiniowania metody podziału logiki biznesowej na klasy. W przypadku TS sam wzorzec nie określał ile klas należy stworzyć. Wszystko zależało od programisty. Mógł on stworzyć jedną klasę zarządzającą zarówno zamówieniami jak i produktami. Moduł tabeli mówi po prostu, że należy stworzyć osobną klasę dla każdej tabeli w bazie danych. Czyli w przypadku gdy mamy tabele “Orders...
Architektura 5359 dni, 21 godzin, 7 minut temu 86 źrodło rozwiń
Najprostszym wzorcem projektowym warstwy biznesowej, należącym do grupy wzorców proceduralnych jest skrypt transakcji (w skrócie TS – transcaction script). Spójrzmy na diagram UML przedstawiający przykład jego użycia: Innymi słowy, TS jest zapisem przypadków użycia w naszym systemie. W przypadku systemu sprzedaży oczywistymi przypadki użycia są m.in.: dodanie nowego klienta do bazy, złożenie zamówienia czy pobranie listy produktów. Jak już wspomniałem jest to wzorzec proceduralny a nie obiektowy zate...
Architektura 5363 dni, 18 godzin, 11 minut temu 114 źrodło rozwiń
Zacznijmy od zdefiniowania do czego potrzebna nam jest tzw. warstwa biznesowa w systemie. Sama nazwa może nie wiele mówi i czasami okazuje się nawet myląca. Ogólnikowo jest to rdzeń systemu. Stanowi zdecydowanie najważniejszy punkt każdej aplikacji. Warstwa biznesowa ( w skrócie BL – business layer) zawiera właściwą logikę aplikacji. Jeśli brzmi to zbyt abstrakcyjnie, przedstawmy to na przykładzie systemu sprzedaży (na którym będę często bazował). Co stanowi warstwę biznesową ( a więc logikę) w syste...
Architektura 5365 dni, 23 godziny, 57 minut temu 116 źrodło rozwiń
Postanowiłem, że zanim przejdę do omawiania kolejnych warstw systemu, wyjaśnię bardziej szczegółowo po co wprowadzono trójwarstwowy model aplikacji wspomniany w poprzednim poście. Otóż dzięki separacji kodu na warstwy nasza architektura stanie się elastyczniejsza. Model umożliwi nam m.in.:Przenaszalność. Kolejne warstwy będą mogły być rozmieszczane na różnych platformach sprzętowych. W każde chwili będziemy mogli np. przenieść warstwę biznesową na zewnętrzny serwer, bez konieczności modyfikowania kodu, ...
Architektura 5368 dni, 32 minuty temu 172 źrodło rozwiń
Dziś przyszedł czas na poruszenie tematu architektury aplikacji typu enterprise. Planuje napisać cykl postów m.in. o różnych wzorcach projektowych wykorzystywanych do budowy kolejnych warstw systemu. Zacznę od totalnych podstaw, które mają na celu wyjaśnienie z czego tak naprawdę powinna się składać solidna aplikacja. Przedstawię również kilka prostych zasad inżynierii oprogramowania mających na celu usprawnienie pisania elastycznego kodu. Zacznijmy od określenia czym jest aplikacja enterprise. Według n...
Architektura 5371 dni, 22 godziny, 32 minuty temu 278 źrodło rozwiń
Z racji tego, że w ostatnim czasie sporo pisałem o wielowątkowości w C#, dzisiaj pokaże prawidłową implementacje wzorca projektowego singleton przystosowanego do pracy w środowisku współbieżnym. Na początek przyjrzyjmy się klasycznej implementacji:publicsealedclass Singleton { privatestatic Singleton m_Instance =null; private Singleton() { } publicstatic Singleton Instance { get { if(m_Instance ==null) m_Instance =new Signleton(); ret...
Programowanie współbieżne w c# 4.0 jest znacznie łatwiejsze w porównaniu z poprzednią wersją. Widać, że platforma .NET staje się coraz dogodniejszym środowiskiem programistycznym dla rozwiązań równoległych. Zacznijmy od pętli foreach. Przeważnie wykonujemy ją w sposób sekwencyjny. Jeśli chcielibyśmy zrównoleglić ją, musielibyśmy stworzyć instancję Thread i zawartość pętli umieścić w wątkach. Ponadto proces wymagałby użycia np. semafora albo ManualResetEvent aby zsynchronizować kod wykonywany po zakończe...
W celu synchronizacji wątków można wykorzystać mechanizm zdarzeń: ManualResetEvent oraz AutoResetEvent. Rozwiązanie polega na zastosowaniu sygnalizacji. Chcąc wejść do sekcji krytycznej piszemy:ManualResetEvent resetEvent =new ManualResetEvent(false); resetEvent.WaitOne(); W konstruktorze ustawiamy początkową wartość sygnału na false(brak sygnału). Następnie wywołujemy metodę WaitOne, która czeka na nadejście sygnału. Metoda blokuje kod aż do momentu gdy w jakimś miejscu kodu zostanie wysłane zdarzenie...
W dzisiejszym poście przedstawię zasadę działania semafora oraz mutexa. Zacznijmy od teorii, czym jest semafor i jak można go zaimplementować? Otóż semafor jest sposobem na realizację wzajemnego wykluczania – zapewnienia, że tylko określona liczba wątków będzie mogła jednocześnie wykonać dany fragment kodu. Wyróżniamy semafory binarne, które dopuszczają maksymalnie jeden wątek oraz semafory ogólne, które umożliwiają jednoczesny dostęp określoną przez programistę liczbę wątków. Implementacja semafora wym...
Najtrudniejszym zadaniem w programowaniu współbieżnym jest programowanie sekwencyjne a uściślając synchronizacja wątków;). Pewne operacje w naszych programach muszą być wykonywane w sposób sekwencyjny. Często dostęp do danych współdzielonych nie może odbywać się w sposób równoległy. Rozważmy klasyczny problem zwiększania liczby o jeden:counter = counter +1; Jeśli zmienna counter jest współdzielona przez kilka wątków, powyższa operacja jest niepoprawna. Dlaczego? Zacznijmy od początku. Zwiększanie lic...