Z implementacją równoległych zadań można sobie poradzić na wiele różnych sposobów. Zazwyczaj jednak instalujemy blokady, monitory, tworzymy transakcje, oplatamy synchroniczny kod. Co by się jednak stało, gdyby całe takie podejście odwrócić do góry nogami? Takich przełomowych projektów było wiele, oferowały nowy model pisania równoległych aplikacji, bez pamięci wspólnej i z wymianą komunikatów. W dzisiejszym wpisie chciałbym przedstawić Wam Model Agenta.

Na rynku istnieje wiele rozwiązań implementująych STM - zdziwilibyście się, jak wiele. Są to rozszerzenia dla więkoszści języków: zaczynając od C, przez C++, C#, Java, Haskell, Perl. W tym poście chciałbym omówić jedynie kilka z nich.

Pamięć Transakcyjna, to eksperymentalna metoda synchronizacji w programach współbieżnych, stanowiąca alternatywę dla znanych blokad, mutexów i monitorów. W poprzednim wpisie przedstawiłem ideę takiego podejścia, w tym opisują ten mechanizm od podszewki.

Tworząc systemy współbieżne, należy dobrze przemyśleć kwestię synchronizacji. W jaki sposób udostępniać wspólną pamięć, jak chronić do niej dostęp. W większości przypadków należy skorzystać z szeroko dostępnych i udokumentowanych blokad, monitorów itp. Co jeśli potrzeba nam bardziej zaawansowanych narzędzi? W tym artykule opisuję Pamięć Transakcyjną, podejście znane dotychczas jedynie w bazach danych.

Pamiętacie czasy, kiedy internet był pod numerem 0202122, a jedyna poczta - w domenie @poczta.onet.pl? Jeśli tak, to z pewnością przypominacie sobie również, jak wiele dla Was znaczyła prasa komputerowa. Krótkie przypomnienie.

Temat postu z pewnością nie mówi Wam zbyt wiele, dlatego pozwolę sobie go wyjaśnić. W dzisiejszym wpisie chciałbym przedstawić Wam usługi, jakie zewnętrzne firmy dostarczają deweloperom aplikacji internetowych poprzez zwracanie obrazów z konfigurowalnych adresów URL. Mówiąc jaśniej, to, jaki obraz zostanie zwrócony, zależy od podanych w adresie parametrów.