Agregacja (a.) i kompozycja (k.) są jednymi z najczęściej wykorzystywanych relacji w UML-owych diagramach klas. Są to specjalizacje asocjacji. Obie oznaczają, iż obiekty jednej z klas ("całość") zawierają referencję do obiektów drugiej klasy ("część"). Kompozycja jest właściwie jedynie silniejszą formą agregacji, w której obiekt zawierający ma pełną kontrolę nad obiektami zawieranymi. W szczególności, czas życia obiekty zawieranych jest limitowany czasem życia obiektu zawierającego.