Może wydarzyć się sytuacja, że zajdzie konieczność utworzenia unikalnego klucza na kolumnie typu tekstowego (CHAR lub VARCHAR). W tym momencie warto nadmienić, iż każdy znak zajmie wtedy 1 bajt. Jeśli zaś będzie to typ danych unicode (NCHAR lub NVARCHAR), to znak zapisany będzie na 2 bajtach pamięci. Dlaczego o tym wspominam? Ponieważ jeśli wielkość indeksu przekroczy magiczną granicę 900 bajtów pojawia się Error 1946...